آکادمی سازهای ایرانی مهرزاد خواجه امیری

نقوش موجود بر روی سفال‌های مناطق مختلف ايران مانند تپه سيلک کاشان، چشمه علی شهرری، اسماعيل آباد قزوين و ... گويای وجود مراسمی است که درآن‌ها نقش ساز نيز ديده می‌شود.
در تصاوير به جای مانده در حجاريها و ظروف دوران هخامنشیان و ساسانیان نیز اهميت موسيقی و موسيقي‌دان‌ها و نيز وجود موسيقی مذهبی، رزمی و بزمی به وضوح مشهود است.
سازهای ايرانی از حيث جنس به سه گروه: فلزی، سفالی و چوبی و از لحاظ نوع و شکل توليد صوت به سه گروه زهی، بادی و ضربی تقسیم می‌شوند.
سازهای زهی نیز خود شامل سازهای زهی زخمه‌ای مانند: (تار، دوتار، سه تار)، سازهای زهی کششی مثل: (کمانچه و قیچک) و سازهای زهی کوبشی مثل: (سنتور) می‌شوند.
از سازهای بادی ایرانی نیز می‌توان به فلوت، نی، قره نی، نی انبان، کرنا، بالابان، سرنا و از سازهای ضربی به دايره، دهل، تنبک، دف و... اشاره کرد.
یکی از مواردی که سبب رغبت کمتر برای یادگیری انواع سازهای ایرانی می‌شود تصور آینده شغلی محدود‌تر و استقبال کمتر شنوندگان این سازها است، اما باید گفت که امروزه بسیاری از سازهای ایرانی همانند تار، سه تار، تمبک و سنتور وارد لیست سازهای جهانی شده‌اند و در همه نقاط جهان طرفدار پیدا کرده‌اند؛ بنابراین می‌توان همه‌گی این سازها را در انواع دستگاه‌ها و گوشه‌های ایرانی یا گام‌های جهانی نواخت.
مؤسسه هنرآفرینان آواى جم با سابقه همكارى با برترين نوازندگان و اساتيد سازهاى ايرانى همواره در جهت رشد و ارتقاى موسيقى اصيل ايرانى و تربيت نوازندگان گام برداشته است؛ لذا اين مؤسسه اعلام مى دارد که با برگزاری جلسه رایگان مشاوره، راهنماى علاقه مندان به يادگيرى سازهاى ايرانى خواهد بود.
علاقه‌مندان جهت دریافت رایگان مشاوره می‌توانند به بخش آکادمی مهرزاد خواجه امیری، قسمت دریافت مشاوره رایگان مراجعه کرده و با پر کردن فرم مربوطه، منتظر تماس از طرف این مؤسسه باشند.